கணபதியின்(Gappyin) கனவுகள்..: August 2012

வெகுநாட்களுக்கு பிறகு

விண்ணிலிருந்து வந்த உன்னை,

கவிதை என்று நினைத்து

ப(கு)டித்து விட்டேன்..! ~மழை

மனசுக்குள்ளும் சில கல்லறைகள்..

~சொல்ல முடியாத வார்த்தைகள்

பிறந்தவீடு வானமா?

புகுந்தவீடு பூமியா?

இடைப்பட்ட தூரம்

விவரிக்க முடியாத சந்தோசமா?

~மழை!!!

"எழுத முடியாத கவிதை

கண்களுக்குள் யார் எழுதியதோ ?

படித்த கண்கள்,கண்ணீர் வடித்தும் விடுகின்றன.

சோகம் துளிர்விடும் போதெல்லாம்...!!"

கடந்த காலத்தை
ஞாபகப் படுத்தியே
பேசுமோ
கடல் அலைகள்...!
~கடற்கரை தனிமை

தனிமை என்னும்

அம்மாவசை இரவில்,

அறையின் நடுவே

நிறந்தரமாக வைக்கபட்ட

பௌர்னமி நிலா...

~மின்விளக்கு....

Sunday, August 5, 2012